Paris Hilton hastalığı hakkında ilk kez konuştu
Hilton, yazısına şu sözlerle başlıyor: “Çocukluğumda bana hep çok enerjik, çok dalgın, çok konuşkan olduğum söylenirdi.” Simple Life yıldızına göre, sürekli uyarılma ihtiyacı ve okulda yaşadığı uyumsuzluklar, sonunda onu Provo Canyon Okulu’na götürdü. Burada ağır tacize maruz kaldığını ve bu konuda daha önce de uzun uzun konuştuğunu belirtti. “Keşke biri ‘Onunla gerçekten neler oluyor?’ diye sorsaydı. Bunun yerine, yıllarca yanlış anlaşıldığımı hissederek, beynimin çalışma şekli yüzünden cezalandırıldım. Gerçekten ne olduğunu ancak hayatımın çok daha sonraki dönemlerinde keşfettim,” diye devam etti Hilton, DEHB’nin kadınlarda ve kızlarda sıklıkla teşhis edilmediğini vurguladı.
DEHB’NİN HİLTON ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ VE GÜÇLÜ YÖNLERİ
Hilton, DEHB teşhisinin ilk başta kendisine bir etiket gibi geldiğini belirtti. “Bu, eskiden gizli tuttuğum, nasıl algılanabileceği konusunda endişelendiğim bir şeydi. İnsanlar benim çok dağınık, çok odaklanmamış veya başarılı olamayacağımı mı düşünürdü? Ancak bu zorluklar madalyonun sadece bir yüzü. Diğer yüzü güzel bir şeyi ortaya çıkarıyor: yaratıcılık, tutku, dayanıklılık ve cesur, beklenmedik şekillerde düşünen bir zihin.” İki çocuk annesi için DEHB bir “kısıtlama” değil, “bir süper güç”. Hilton, “Bu, bize genellikle güvenli oynamamız gerektiğini söyleyen bir dünyada benim gizli silahım.” diye yazdı. “Beynim düz bir çizgiyi takip etmiyor – zikzaklar çiziyor ve keşfedilmemiş toprakları keşfediyor, bu da sınırları aşmama ve eğrinin önünde kalmama olanak sağlıyor,” diye ekledi. “DEHB, eğilimleri tahmin edebilmemin nedeni, bana bir imparatorluk inşa etmek için yaratıcılık, sınırları zorlamaya devam etme isteği ve insanlarla daha derin bir düzeyde bağlantı kurmak için empati verdi.”
TOPLUMSAL ALGI VE DEHB’NİN GETİRDİĞİ ZORLUKLAR
Hilton, nörogelişimsel bozukluğun kendisine hayatında en tutkulu olduğu şeylere, yani işine ve ailesine aşırı odaklanma imkanı verdiğini söyledi. “Beynim yenilikle, cesur fikirlerle ve inovasyonla geliştiği için dünyayı olasılıklarla dolu olarak görüyorum ve bu enerjiyi kucaklamayı öğrendim,” diye yazdı makalesinde. Ancak, DEHB’nin aynı zamanda bunaltıcı ve yorucu olabileceğini de kabul etti. “İnsanlar genellikle benim göz alıcı, başarılı tarafımı görüyorlar, ancak perde arkasında, kafamın içindeki gürültünün o kadar yüksek olduğu günler oluyor ki netlik bulmak zor oluyor.”
Hilton, kendisine “lütuf” göstermek ve destek sisteminin bir parçası olabilecek insanları bulmanın, DEHB teşhisiyle başa çıkmak için öğrendiği en önemli yollardan bazıları olduğunu belirtti. Ancak, kültürümüzün DEHB’ye bakış açısında değişiklik yapılması gerektiğini savunmaya devam ediyor. “DEHB’yi ve genel olarak nörodiverjansı çevreleyen damganın değişmesi gerekiyor,” diye yazdı. “Sık sık kalıplara uymamız, kurallara uymamız ve herkesin yaptığı gibi davranmamız beklenen bir dünyada yaşıyoruz. Ancak DEHB’im bana en büyülü şeylerin bu beklentilerden kurtulduğunuzda gerçekleştiğini öğretti. Nörodiverjan bireyleri ‘düzensiz’ olarak etiketlemeyi bırakmalı ve getirdikleri benzersiz armağanları tanımaya başlamalıyız.”
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) nedir?
Hilton, DEHB’nin kendisine işinde ve ailesinde nasıl odaklanma sağladığını, beyninin yenilik ve cesur fikirlerle nasıl geliştiğini ve bu enerjiyi nasıl kucakladığını anlattı. Ancak, DEHB’nin aynı zamanda bunaltıcı ve yorucu olabileceğini de kabul etti. “İnsanlar genellikle benim göz alıcı, başarılı tarafımı görüyorlar, ancak perde arkasında, kafamın içindeki gürültünün o kadar yüksek olduğu günler oluyor ki netlik bulmak zor oluyor,” diye ekledi. Hilton, kendisine “lütuf” göstermek ve destek sisteminin bir parçası olabilecek insanları bulmanın, DEHB teşhisiyle başa çıkmak için öğrendiği en önemli yollardan bazıları olduğunu belirtti. Ancak, kültürümüzün DEHB’ye bakış açısında değişiklik yapılması gerektiğini savunmaya devam ediyor. “DEHB’yi ve genel olarak nörodiverjansı çevreleyen damganın değişmesi gerekiyor,” diye yazdı. “Sık sık kalıplara uymamız, kurallara uymamız ve herkesin yaptığı gibi davranmamız beklenen bir dünyada yaşıyoruz. Ancak DEHB’im bana en büyülü şeylerin bu beklentilerden kurtulduğunuzda gerçekleştiğini öğretti. Nörodiverjan bireyleri ‘düzensiz’ olarak etiketlemeyi bırakmalı ve getirdikleri benzersiz armağanları tanımaya başlamalıyız.”
